شرکت اِن‌ای‌سی (NEC مخفف Nippon Electric Company) یک شرکت چندملیتی تولیدکننده تجهیزات مخابراتی و نرم‌افزارها و خدمات مربوطه است که مقر اصلی آن در شهر توکیوی ژاپن قرار دارد.
شرکت نیپون الکتریک
شرکت نیپون الکتریک (که رسماً از سال 1983 با عنوان شرکت NEC شناخته می‌شود) در سال 1899 با سرمایه‌گذاری شرکت آمریکایی وسترن الکتریک تأسیس شد. شریک ژاپنی این شرکت جدید در آن زمان یک کارشناس ژاپنی متخصص در سیستم‌های تلگراف به نام ایوادار کانیهیکو بود که 10 سال در ایالات متحده زیر نظر مخترع آمریکایی، توماس آلوا ادیسون سابقه فعالیت داشت.
اِن‌ای‌سی اولین شرکت مشترک ژاپنی با یک شرکت خارجی محسوب می‌شد و راه را برای صادرات تجهیزات تلفنی وسترن الکتریک به دولت ژاپن باز کرد. با جلب تدریجی اعتماد وسترن الکتریک به سیستم مدیریتی و نظارتی مالکیت معنوی ژاپن، این شرکت دامنه پشتیبانی فنی خود را گسترش داد تا جایی که درنهایت اِن‌ای‌سی توانست به‌جای محدودیت به مونتاژ تجهیزات تلفنی، تولید این ابزارآلات را شروع کند.
اِن‌ای‌سی در سال 1924 کسب و کار ارتباطات رادیویی خود را راه‌اندازی کرد. این اقدام به تولد اولین ایستگاه پخش برنامه‌های رادیویی در ژاپن به نام «رادیو توکیو» کمک کرد. این شرکت در سال 1928 با استفاده از تجهیزات تلفوتوگرافی ساخته دست خود (که پیش‌درآمد دستگاه فکس به‌حساب می‌آید) تصاویر تاج‌گذاری پادشاه هیروهیتو را از کیوتو به توکیو مخابره کرد. این شاهکاری بود که مردم ژاپن را به‌شدت تحت تأثیر قرار داد.
به دلیل جایگاه راهبردی اِن‌ای‌سی به‌عنوان تأمین‌کننده اصلی تجهیزات مورد نیاز وزارت ارتباطات ژاپن، این شرکت در اقدامات مربوط به مدرن سازی زیرساخت‌های مخابراتی کشور ژاپن نیز نقش عمده‌ای داشت. اِن‌ای‌سی در دهه 1930 با طراحی و نصب 3000 کیلومتر کابل و تجهیزات، اولین ارتباط تلفنی بین ژاپن و چین را برقرار کرد.
حمایت‌های دولتی در برپایی اولین لابراتوار تحقیق و توسعه اِن‌ای‌سی در سال 1939 میلادی نقش مهمی داشت؛ مخصوصاً با عنایت به اینکه ژاپن در این سال‌ها که به جنگ جهانی دوم منتهی می‌شد به دنبال قطع وابستگی‌های خارجی بود.
اِن‌ای‌سی تا سال 1954 وارد حوزه تحقیق و توسعه رایانه نیز شده بود. از جمله فعالیت‌های اِن‌ای‌سی در این راستا می‌توان به پروژه تولید رایانه با استفاده از پارامترون ها اشاره کرد که یک فناوری راهگزینی (switching) ژاپنی بود (شبیه به هسته‌های مغناطیسی) که از لامپ خلأ پایدارتر بود و از ترانزیستورهای اولیه ارزان‌تر تمام می‌شد.
شرکت اِن‌ای‌سی در سال 1958 از این فناوری برای ساختن اولین سیستم رایانه‌ای ژاپنی با نام NEAC-1101 استفاده کرد که مبتنی بر طراحی IBM-compatible یا سازگار با IBM نبود. در سال بعد، اِن‌ای‌سی اولین رایانه تماماً ترانزیستوری خود را با نام NEAC 2201 تولید کرد.
وزارت صنعت و تجارت بین‌المللی ژاپن با ارائه مشوق‌هایی همه شرکت‌های فعال در زمینه الکترونیک و از جمله اِن‌ای‌سی را ترغیب می‌کرد تا به‌منظور دستیابی به فناوری، در قبال بازاریابی برای محصولات آمریکایی در ژاپن با شرکت‌های آمریکایی همکاری داشته باشند. اِن‌ای‌سی در سال 1962 با شرکت هانی وِل یک توافق 10 ساله امضا کرد. مدت‌زمان زیادی نگذشت که اِن‌ای‌سی توانست برای رقابت مستقیم با IBM، تولید رایانه NEAC 2200 خود (در اصل، H200 هانی وِل) را آغاز کند.
با آغاز مدیریت کوبایاشی کوجی در سال 1964، تلاش منسجمی در راستای گسترش فعالیت‌های اِن‌ای‌سی در عرصه بین‌المللی آغاز شد. این شرکت تا آن زمان بیشتر تمرکز خود را بر روی فروش محصولاتش به دولت ژاپن معطوف کرده بود و با این اقدام، رشد شرکت سیر صعودی بیشتری پیدا کرد.
اِن‌ای‌سی در طول دهه‌های 1960 و 70 به نفوذ خود در بازارهای جهانی رو به رشد رایانه ادامه داد. مجموع فروش اِن‌ای‌سی در طول 20 سال بین سال‌های 1964 و 1984 میلادی از 270 میلیون دلار به 8 میلیارد دلار رسید که 35 درصد از این میزان به فروش برون‌مرزی آن تعلق داشت.
اِن‌ای‌سی با هدف توسعه و تولید تجهیزات و سیستم‌عامل در اروپا روند تحقیق و توسعه مشترکی را با هانی ول و شرکت دولتی فرانسوی Fédération des Equipes Bull آغاز کرد که به‌خصوص پس از سال 1970 که هانی ول جایگاه جنرال الکتریک در بول-جنرال الکتریک را تصاحب کرد،
این همکاری وارد مرحله تازه‌ای شد. در سال 1987، هانی ول، بول و اِن‌ای‌سی، هر یک به ترتیب با مالکیت 42.5، 42.5 و 15 درصد، کمپانی هانی ول-بول را تأسیس کردند. اگرچه در اوایل دهه 1990 هانی ول از این شراکت کناره گرفت، اما اِن‌ای‌سی سرمایه‌گذاری خود را حفظ کرد و با خصوصی‌سازی شرکت مزبور توسط دولت فرانسه، اِن‌ای‌سی به بزرگ‌ترین سهامدار بول تبدیل شد.
در طول دهه 1970، شرکت‌های فعال ژاپنی در صنایع نیمه‌هادی گوی سبقت را از رقبای آمریکایی خود در ایالات متحده ربوده بودند و همین موجب فشار بر دولت آمریکا برای وضع قوانین حمایتی شده بود. اِن‌ای‌سی در واکنش به این شرایط، شرکت Electronic Arrays را در سال 1978 تصاحب کرد و به یکی از اولین شرکت‌های ژاپنی تبدیل شد که بخشی از فعالیت‌های خود در زمینه نیمه‌هادی‌ها را به خاک آمریکا منتقل نمود.
اِن‌ای‌سی در سال 1977 کمپین C&C خود را به راه انداخت. C&C مخفف computers and communications به معنای رایانه‌ها و ارتباطات است؛ دو حوزه‌ای که کوبایاشی ادغام آن‌ها را پیش‌بینی می‌کرد. اِن‌ای‌سی به‌عنوان سرآمد شرکت‌های مخابراتی ژاپن به توسعه زمینه‌هایی همچون مخابرات موبایل، شبکه‌های فیبر نوری، سیستم‌های PBX و همچنین سیستم‌های ارتباطی مایکروویو، دیجیتال و ماهواره‌ای کمک شایانی کرده است. این شرکت در سال 2000 با هدف تسهیل خدمات و فروش اینترنتی، ساختار سازمانی خود را بازسازی کرد.
اِن‌ای‌سی علاوه بر فعالیت‌هایی که در زمینه رایانه‌های مین فریم داشته، یکی از اولین توسعه‌دهندگان و فروشندگان رایانه‌های شخصی نیز محسوب می‌شود. این شرکت در سال 1997 فعالیت‌های خود در زمینه رایانه‌های شخصی در آمریکای شمالی را با Zenith Data Systems و Packard Bell ادغام و شرکت Packard Bell–NEC را تأسیس کرد، اما شرکت مزبور به موفقیتی دست نیافت و در سال 1999 تعطیل شد.
اِن‌ای‌سی به جمع توسعه‌دهندگان ممتاز ابررایانه یا سوپرکامپیوتر نیز پیوسته است. این شرکت با میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری دولت ژاپن یک پردازشگر سفارشی خاص برای شبیه‌ساز کره زمین (Earth Simulator) تولید کرد. این دستگاه که در سال 2002 راه‌اندازی شد بیشتر از 5000 پردازشگر داشت و عملکرد آن از نزدیک‌ترین رقیبش یعنی IBM ASCI White پنج برابر بهتر بود. شبیه‌ساز زمین با هدف مدل‌سازی آب‌وهوا و مخصوصاً به‌منظور اطلاع‌رسانی شرایط مخاطره‌آمیز طوفانی قریب‌الوقوع به دولت ساخته شد.
اِن‌ای‌سی در سال 2002 کسب و کار نیمه‌هادی خود را به شرکت جدیدی تحت عنوان NEC Electronics انتقال داد. این شرکت در سال 2010 با شرکت Renesas Techonology ادغام شد و شرکت Renesas Electronics را پدید آورد. در سال 2011، اِن‌ای‌سی کسب و کار مشترکی را با شرکت لنوو آغاز کرد. این شرکت مشترک، تحت عنوان هولدینگ لنوو - اِن‌ای‌سی حدود 25 درصد بازار رایانه‌های شخصی ژاپن را در اختیار داشت و در سال 2016 تقریباً تماماً به مالکیت لنوو درآمد.